Өфө.

Өфө – Башҡортостандың баш ҡалаһы. Ҡаланың урамдары һәм майҙандары – үҙе бер тарих. Уларҙа халыҡтың үткәне, бәхет, ирек өсөн көрәше сағылған. Байтағы халыҡ азатлығы өсөн көрәшкән батырҙарҙың, Ватанды һаҡлап, яуҙа башын һалған геройҙарҙың исемен йөрөтә. Боронғо майҙандарҙың береһендә Башҡортостандың Рәсәйгә ҡушылыуы хөрмәтенә монумент ҡуйылған. Ә Ағиҙелдең текә ярында башҡорт халҡының милли геройы Салауат Юлаевтың һәйкәле тора.

Е_е  ул – бик изге, серле _ан. Ете ул – йәй_орҙағы  ете төҫ:

ҡыҙыл, _флисун, _ары, зәңгәр_ыу, зәңгәр, көрән; ул аҙнаның е_е көнө исеме. Улар дүшәмбе, _ишәмбе, шаршамбы, кеса_на, йома, шимбе, йәкшәмбе. Ете – тағын донъялағы  е_е мөғжизә.

Көләс булһын әсәйҙәр!

   Әсәй!  Ниндәй   и_ге   һү_ . Был   һү_е   ишеткәс тә, _әр   кем  үҙ әсә_ен  күҙ   алдына   килтерә.  Беҙ_е   кем   ҡарай?  Кем  беҙ_ең  ө_өн ҡай_ыра һәм шатлана?  Кем   иркәләп    ­_өйә?  Әлбиттә,  әсәй.  Һәр кемгә   ү_енең   әсә_е   матур   ҙа,  аҡыллы   ла,  сабыр  ҙа. Гел шат, к_ләс, тыны_   бул_ын   улар.

                                            Икмәк-оло ризыҡ.

         Халыҡ,  а_ыҡтарҙың   иң  олоһ_,  иң ҡә_ерлеһе  - икмәк,  ти. Башҡорт  _ алҡында   икмәк   өҫт_нә    әйбер     ҡуйыу   ҡәтғи   тыйылған.  Һуңғы ва_ытта   икмәк-тоҙ менән ҡунаҡ   ҡаршылау  ғә_әткә  инеп  бара.  Икмәк ө_төнә,  тоҙ _алып, һауыт ҡуйыу    тә   килешкән   йола түгел.

         «Икмәктең  б_л_к_й   генә    валсығы   ла   һинән оло»,- тиҙәр өлкәндәр.  Шуға күрә   икмәкте   ултырып  ҡына  ашар_а рөхсәт иткәндәр.

         Икмәк –иң оло ри_ыҡ икәнен һис   ҡасан да он_т_рға ярам_й.  (М.Бураҡаеванан)

                                   Әсәй.

         Дон_яла иң яҡын, иң ҡ_ҙерле берҙән-бер кешем- әсәйем.Ул бөт_н эшкә лә о_та. Бигерәк тә тәмле аштар бешерергә  ярата.Ҡустым менән мине лә я_шы итеп тәрби_ләй.

         Әсәйем- тормош юлында иң тоғр_ юлдашым һәм кәңәшсем.Ул мине дөр_ҫ йәшәргә, ауырлыҡтарға  бирешмәй , көслө булырға өйрәтә.Уның кәңәш_әре яңылыш а_ымдар-ан аралай.Ҡояш сәскәгә үҙенең йылы,наҙлы  нур_арын _ипкән кеүек,әсәйемдән мин  нур,йылылыҡ алып йәшәйем.Мин әсәйемде бик ныҡ яратам!

Бал алыу

           Бына көткән көн килеп етә. Атайым лапаҫ түб?һенә ҡы?тырып ҡуйылған сөр?кт? аласыҡтан төтәтеп алып сыға, әсә??м ҙур ағас ашлауҙы, баллы кәрәҙ ҡырҡа торған оҙон бысаҡты әҙерләп, мине ?егәнәк япраҡтары өҙөп алып кил?ргә еб?рә. Ҡапҡасты бик һаҡлыҡ менән генә асырҙан алда, атайым мин алып килгән япраҡтарҙы ?әйб?тләп умарта төбөнә түшәй. Сөрөктән осҡон фәлән төшөп, ерҙәге ҡоро-һары тоҡанып китмәһен, бысаҡ осонан төшөп китә ҡалһа, бал тупра??а буялмаһын тип, япраҡ түшәгәнде беләм, шуға күрә уларҙың иң я?ыларын, ҡарышлауыҡтар тишкеләп бөтмәгәнен алып киләм. Бал ҡорттарын зәңгәр төт?н менән өшк?т?п умарта эсенә ҡыуала?ан ата??м да япраҡтарҙың ?урлығына аптырап ҡуя ?атта. 
         Беҙҙең ҡорт ҡарағанды әллә ҡайҙан белеп, ишек алдына бала-саға йы??лып китә. Батырыраҡтары кәртәләүгә атланып, умарта эсендә һалабаштан һыҙырған аҡ й?кә кеү?к өҫтән аҫҡа тәңк-тәңк булып һуҙылған һәлмәк кәрәҙҙәрҙе атайымдың үткер бысаҡ осо менән ҡыр??анын, ашлауҙың өймәләм булып бал менән тулғанын ҡарап ултыралар. Әсәйем, мин алып килгән япраҡтар өҫт?нә ҙур-ҙур киҫәк кәрәҙле бал һалып, бөтә балаларға өләшеп сыға. Иптәштәрем ы?ғайына мин дә япра??а бал һалдырып алам. Шулай сик?еҙ тәмле күренә. (164 һүҙ) (Ф.Иҫәнғоловтан)